Eigen Baas

Kaat in VMM

Een vreemde eend in de bijt, want dit stuk is niet ván mij, maar óver mij. Linda Nab interviewde me voor de rubriek ‘Eigen Baas’ van Villamedia Magazine, ons journalistenvakblad. Een stukje zelfpromotie dus. Schaamteloos. 

Karin Sitalsing (36)

Sitalsing schrijft vanuit Groningen onder meer voor Vrij Nederland, Panorama en de zaterdagbijlage Tijd van Trouw. Ook is ze co-auteur van pepernotenkookboek Maak van de Noot een Deugd.

Wat doe je op maandagochtend?

‘Ik ben waarschijnlijk de enige op de wereld, maar ik vind de maandagochtend iets idyllisch hebben. Ik neem me heel vaak voor om met een cappuccino op het terras te gaan zitten om naar de ontwakende stad te kijken. Maar ik doe het nooit. Uiteindelijk doe ik op maandagochtend hetzelfde als alle andere ochtenden: een bulk mail wegwerken en aan het werk.’

Bezit jij een ondernemersmentaliteit?

‘Ja. Het gaat volgens mij voor een groot deel om durven. Niet bang zijn om op je bek te gaan. Dat ben ik soms heus wel, maar ik blijf ook nuchter: ga ik dood als deze klus mislukt? Nee, natuurlijk niet. Ik heb ook gewoon veel lol in het ondernemen. Een vriendin zei laatst tegen me: “Eigenlijk was jij altijd al een ondernemer, maar dan gevangen in een vaste baan.”. Dat vond ik mooi.’

 Wat is de slechtst betaalde klus die je ooit hebt aangenomen?

‘Dat zijn allerlei klusjes die me veel tijd hebben gekost en waar ik niks voor betaald heb gekregen. Bijvoorbeeld voor een magazine in oprichting. Ik vond het sympathiek en aardige mensen dus ja, dan neem je het “uiteindelijk hopen we je te kunnen gaan betalen”, voor lief. Dat magazine is er nooit gekomen. Nog steeds laat ik me af en toe nog per ongeluk voor iemands karretje spannen, maar ik ben er wel alerter op geworden.’

Heb je een boekhouder?

‘Ik heb een accountant die mijn jaarrekeningen doet, maar de omzetbelasting doe ik vier keer per jaar netjes zelf. Ik heb een vriendin die ook zelfstandige is – geen journalist – die er elke keer een feestje van maakt. Met gebak viert ze wat ze het afgelopen kwartaal allemaal voor elkaar heeft gekregen. Dat probeer ik ook zo te doen, maar wel altijd op het laatste moment. Daarna neem ik me altijd voor om netjes wekelijks al mijn bonnetjes in te boeken, wat ik vervolgens natuurlijk nooit doe.’

Slaat de eenzaamheid wel eens toe?

‘Niet vaak. Ik voel me altijd een beetje een kneus als ik het zeg, maar ik heb veel aan social media. En ik heb een vast sparmaatje in Den Haag. We geven elkaar wel eens nep-deadlines als we met een verhaal zitten te klooien of de uitstelleritis hebben. Het is natuurlijk een beetje een wassen neus, want ik ben niet haar chef en zij niet die van mijne, maar het werkt wel.’

Hoe vaak lig je wakker van je werk?

‘Ik lig er niet letterlijk wakker van, maar af en toe heb ik een enorme het-komt-nooit-meer-goed-dip. Ik heb te doen met de freelancers die al hun pijlen op dezelfde uitgever hebben gericht. Mijn werk is verspreid over verschillende opdrachtgevers. Dat was niet eens een strategische zet, maar ik ben er nu wel blij mee.’

Hoe speel je jezelf in de kijker van je opdrachtgevers?

‘Mensen vinden het leuk en exotisch dat ik in Groningen woon, dat onthouden ze vaak. Ik presenteer me ook bewust als journalist én noorderling. Ik wil graag dat ze bij de bladen denken: hebben we iets boven de rivieren? Dan moeten we Karin hebben.’

De foto bij dit stuk is gemaakt door Truus van Gog.

 

Reacties zijn gesloten.